DE VISIE VAN ONZE TRAINER

URBAIN SPAENHOVEN: “BRANDDONK VREESDE ONTERECHT VOOR EEN PAK RAMMEL”

Trainer Urbain Spaenhoven had na de match in eerste instantie oog voor de context waarin de wedstrijden van KFCO Beerschot Wilrijk op het Kiel gespeeld worden. “Het is niet verwonderlijk dat een ploeg als Branddonk onder de indruk komt van de omstandigheden op het Kiel”, stelde Spaenhoven. “De tegenstrever had hier niets te verliezen. Voor hen moest er niets. De wedstrijd zat lang op slot. Brankdonk was voor ons daardoor een moeilijk te bespelen ploeg. Ze vreesden op voorhand onterecht voor een pak rammel. Maar zo zit voetbal echt niet in elkaar. We wisten dat Branddonk gekend staat voor hun vechtlust en hun vermogen om er steeds voor te gaan. Dat zag je toen ze nog een mogelijkheid kregen voor de gelijkmaker. Gelukkig kon Snyders redding brengen op die actie. Ik denk dat Branddonk in de toekomst voor ons nog een bondgenoot kan zijn om ook de andere clubs het nog moeilijk te maken.”

Volgens Spaenhoven had ook de arbiter een invloed op het wedstrijdverloop. “Op een bepaald moment valt die strafschopovertreding. De ref nam echter zijn verantwoordelijkheid niet door de bal op de stip te leggen en die speler met geel te bestraffen. Ik begrijp echter dat het scheidsrechterlijk trio eveneens niet gewoon is om in die omstandigheden een wedstrijd te leiden. Jammer ook dat een speler als Ascension bij zijn eerste fout geel pakt en daardoor de match op Mariekerke mist.”

Spaenhoven blijft ook onder de indruk van het Kielse publiek. “Indrukwekkend als je die interactie van de spelers met de supporters ziet. Echt ongelooflijk hoe die fans achter deze ploeg staan. Gelukkig kunnen wij voor hen telkens een goed verhaal schrijven.”

De Beerschot Wilrijk-trainer eindigde me een cynische opmerking richting voetbalbond. “Ik hoop dat de voetbalbond tegen nieuwjaar eens wakker schiet en er voor zorgt dat onze diepe spits, Dyron Daal, speelgerechtigd wordt.”

JEF SNYDERS: “GEEN PANIEK NA TEGENDOELPUNT”

Onze doelman Jef Snyders vond het openingsdoelpunt van Branddonk vooral leerrijk. “Het was de eerste maal in deze competitie dat we op achterstand kwamen”, stelde Snyders vast. “Dit was een nieuwe situatie voor ons. De twee voorgaande wedstrijden maakten we zelf het eerste doelpunt. Er brak gelukkig geen paniek uit want dan bestaat immers het risico dat je niet meer kunt terugslaan. We bleven evenwel allen rustig verder voetballen. Op dat moment waren we zelfs niet slecht aan het voetballen. Bij dat tegendoelpunt was het ook zo goed als de eerste maal dat Branddonk over de middenlijn kwam. Nadien hebben we nog heel wat kansen afgedwongen.”

Onze doelman had geen verhaal bij het tegendoelpunt. “Ik kon het eerste schot nog afblokken. Nadien viel de bal op een plaats waar die speler van Branddonk hem goed kon binnen trappen. Spijtig dat we zo op achterstand kwamen.”

Snyders geniet van elke wedstrijd op het Kiel. “Voor mij is dit een jongensdroom. Als kind ging ik al naar wedstrijden in eerste klasse kijken. Dit is hier geen eerste klasse, de tegenstanders alleszins niet, maar alles er rondom heen allemaal wel. Wij moeten enkel maar aan voetballen denken. De rest wordt voor ons geregeld. Echt knap.”

De sfeer op het Kiel blijft ook na twee matchen uniek voor eerste provinciale. “Wennen doet dit nog niet. Enkel voor aanvang van de match ben je er als speler mee bezig. Nadien ligt de focus volledig op de wedstrijd zelf. Daardoor valt de druk enigzins weg. De ambiance is echt ongezien voor eerste provinciale in België. De grote meerderheid van de spelers werkt of studeert tijdens de week. Dat is ook de reden waarom dit project zo leuk is.We krijgen dit dus niet zo maar in onze schoot geworpen. We trainen er in de loop van de week ook hard voor.”

FRANK MAGERMAN: “BLESSURELEED HOPELIJK ACHTER DE RUG”

Middenvelder Frank Magerman kwam als één van de laatste spelers na de wedstrijd uit de kleedkamer maar ongetwijfeld als de meest gelukkige van de avond na zijn maanden onbeschikbaarheid wegens een blessure. “Eindelijk”, vatte Magerman zijn gevoelens samen. “Ik kende immers een valse start bij Beerschot Wilrijk. Ik zat in een lange tunnel waar je niet wist wanneer er een lichtje ging schijnen. Ik zag op die momenten enkel mijn eigen miserie. Ik heb zeer veel oefeningen moeten doen waarvan er veel echt als niet leuk kunnnen omschreven worden. Vandaag heb ik eindelijk een paar minuten kunnen spelen. Ik heb zo mijn steentje kunnen bijdragen in deze zege. Hopelijk start voor mij nu ook de trein bij Beerschot Wilrijk en ligt alle blessureleed achter de rug.”

Magerman zal alleszins nog een achterstand op zijn medespelers moeten wegwerken. “De andere jongens hebben 5 of 6 weken voorsprong in opbouw. Bij mij is die voorbereiding op het seizoen volledig anders verlopen. Ik heb nog wedstrijdritme nodig. Dat is duidelijk. Ik had tot voor vandaag eens 45 en nadien 70 minuten wedstrijd in de benen.”

Tekst: Patrick Bijnens
Foto: Jan Mees